Kort na zijn aantreden als president reist Obama de hele wereld rond, vol overtuiging en moed van zijn kunnen. De toon van Amerika is drastisch veranderd sinds het aantreden van Obama. Van een oorlogszuchtige supermacht naar een derde wereld land met wat gehauwel over vrede. En niets meer dan dat, gehauwel, want van echte “change” kunnen niet spreken. In plaats van volledig terugtrekken van de troepen, zijn er tienduizenden extra troepen gestuurd naar Irak en Afghanistan gestuurd. Om nog niet te beginnen over de geplande invasie van Iran vanwege “mogelijke” kernwapens, het is dat Noord-Korea weer bezig is met wat geplande kernproeven. Ja vast, maar met deze vorm van xenofobie blijft er geen mens meer over op aarde. Hypocriet dat ze zijn om de ander het een te verbieden, wat men zelf in overvloed bezit.
De eerste stap op weg naar ‘change’ is in eerst instantie verhinderd door de Republikeinen, nu schuilen de decmocraten ook achter de Republikeinen als het gaat om de sluiting van de beruchte Guantanamo Bay gevangenis in Cuba. Men vind het waardig behandelen van gevangenen blijkbaar te duur en is het politiek correct om mensen uit landen waar het Geneveverdrag niet ondertekend is te verkrachtigen, te terroriseren, te waterboarden, om vervolgens te vermoorden en als collterateral damage te beschouwen. Daarnaast is het verlengen van de invasies in Irak en Afghanistan niet duur genoeg. Hier zijn wat ruwe schattingen; Sluiting Guantanmo Bay kost 80 miljoen euro en de oorlogen 66 miljard euro per jaar.
Zoals het er nu uitziet blijft Guantanamo Boy nog draaiende gehouden, tenzij Obama zijn veto gebruikt, en op zijn strepen gaat staan. Dat is inderdaad wat het volk van hem verwacht. Want hoe langer men de gevangenen vasthoud zonder gerecht of vooruitzicht op vrijheid, hoe groter het dillemma straks zal zijn indien men ervoor kiest de gevangenen vrij te laten. Hoe lang kan je een persoon gevangen houden zonder bewijs of informatie wat dan ook, zonder dat deze ook daadwerkelijk transformeert in de persoon waarvoor deze in eerste instantie wordt vastgehouden? Een “terrorist” creëer je natuurlijk heel makkelijk als je deze jarenlang vasthoud onder erbarmelijke omstandigheden zonder gegronde redenen. De gevangene ziet “de brenger van het vrije woord” in een heel ander daglicht.
De grootste terrorist is degene die het hardst schreeuwt dat de ander een nog grotere terrorist is. In het wereldbeeld is dit plaatje toepasbaar op de VS en Iran; starring de VS als de grootste wapenhandelaar te wereld, een economie waar 1/5 deel draait op de productie en verkoop van wapentuig en starring Iran die beschikt over een rijke bodem en een langzaam opkomende economie vanwege alle boycot en een paar kerncentrale in aanbouw voor het versterken van het elektriciteitsnetwerk en het verbeteren van de infrastructuur in het land.
President Obama is al een tijdje bezig met de zogenaamde twee-statenoplossing voor de bewoners in de Gazastrook. Een grote fout wat hij net als zijn voorganger maakt is dat hij onderhandelt met de Israëlische woordvoerder Abbas die spreekt voor de sjiitische Palestijnen in de Gazastrook. Bij de afgelopen verkiezingen heeft een overgrote deel van de bevolking de woordvoerder van Hamas als woordvoerder voor de Palestijnen gekozen. De keuze is gevallen op woordvoerder van Hamas vanwege de jarenlange mislukte pogingen tot een twee-statenoplossing. Het is een signaal naar het Westen om de onwilligheid van Israel transparant te maken. Dat betekent dat de onderhandelingsgesprekken om te komen tot een twee-statenoplossing gedoemd is te mislukken.
Dhr. Obama zou eens moeten gaan praten met de woordvoerder van de overgrote deel van de Paleistijnse bevolking; de woordvoerder van Hamas. En dan gaan voor de goede orde uit van zijn doel om een langdurige vredesbestand te willen bewezelijken, om tot een twee-statenoplossing te komen want de VS, de grootste wapenhandelaar ter wereld llijkt soms gebaat te zijn bij de huidige omstandigheden. Een vredesbestand zou voor een land als Amerika grote economische gevolgen hebben. Denk aan de ondernemingen die zich direct of indirect bezighouden met de wapentuig. Dat betekent ook dat deze ondernemingen olie op het vuur gooien om de boel weer verder te laten escaleren. Ze hebben er baat bij een oorlog. Wapens worden massaal gekocht door de overheid en geëxporteerd naar deze oorlogsgebieden.
En zolang deze maatschappijen er baat bij hebben, is het bijna onmogelijk om een echte ‘change’ te maken in deze regio. Je kan het vergelijken met de farmaceutische industrie. Dit zijn grote commerciële ondernemingen die leven uit de ziektes van de mens. Dat betekent dat het heel erg verleidelijk word voor deze ondernemingen om zelf met een ziekte (mompel mompel Mexicaanse griepvirus) te komen om vervolgens je omzet (mompel mompel tamilflu) hoogtij te laten vieren. He mooi, wat dividend voor de zieke aandeelhouders.
Hoe smerig is het om je vijanden eerst te voorzien van wapens om vervolgens met andere wapens dezelfde vijand te bestrijden.