Het verhaal van een blanke man die zijn geloof had verloren en uit bitterheid de halve wereld besmet met zijn visie van de wereld. Het verlies van zijn dochter Anne Elizabeth Darwin (1841 – 1851) was een zware slag voor Charles Darwin. Vanwege haar dood raakte hij verbitterd en werd ongelovig of anders gezegd agnost.
Door zijn ongeloof begon hij de wereld heel anders te bekijken. Hij was ervan overtuigd dat de mens geëvolueerd was uit de aap. Dat zijn voorouders dus apen waren en dat het leven een vorm van strijd was. Want hij was er zelf van overtuigd dat de ontwikkeling van levende wezens af hangt van de strijd van het bestaan. De sterken winnen en overleven en de zwakken sterven uit. Deze strijd om het bestaan gold ook voor de mens. Naast zijn racisme, bood het werk van Thomas Malthus “Een essay over het principe van de bevolking” een bron van inspiratie voor de Engelse naturalist.
Door het verspreidden van deze valse ideeën die de individuen naar meedogenloosheid en wreedheid leidden, moest de mensheid het in de 20ste eeuw duur vergelden; denk aan het fascisme, socialisme en het nazisme. Adolf Hitler geïnspireerd door het werk van Darwin richtte zich op tot het creeëren van een gehele nieuwe raciale hiërarchie (Ubermensch) met alle gevolgen van dien.
Het Darwinisme is de verborgen wortel van het terrorisme, dat de wereld al eeuwenlang teistert, zonder dat we het weten. Want het is deze ideologie dat geweld en conflict als iets natuurlijks ziet. Verder kan je ook vaststellen dat mensen die terroristische handelingen plegen in de naam van een godsdienst geen echte gelovigen zijn. Het zijn echte Sociaal-Darwinisten en geen oprechte gelovigen ondanks de mantel van godsdienst.
Het is niet meer dan normaal dat de evolutietheorie van Darwin in verband wordt gebracht met de gewelddadige ideologieën van de afgelopen eeuw. Darwin zag de blanke als verder ontwikkeld dan de zwarte. In zijn boek “The descent of man” wat hij na The origin of spieces uitgaf, sprak hij openlijk over zijn superioriteitsgevoel. Hij beschouwde de zwarte mensen gelijk aan gorilla’s, en dat zij op den duur uitgeroeid of vervangen zouden worden. En hij zei “in de nabije toekomst, zullen de beschaafde rassen van de mens zeker de primitieve rassen over de wereld uitroeien en vervangen.” Deze onzinnige ideeën vormde vervolgens de “wetenschappelijke basis” voor het racisme.
Wetenschappers hechten veel waarde aan de oppervlakkige overeenkomsten, tussen mens en aap. Behalve deze overeenkomsten kan men niet zeggen dat de aap dichter bij de mens staat dan een ander dier. Sterker nog; als het men het intelligentieniveau beschouwt als criterium, dan is de honingbij, dichter bij de mens en in sommige aspecten zelfs superieur. Een aap blijft een aap en verschilt wat bewustzijnsniveau niet van een paard of een hond. De mens is een bewust wezen met een sterke wil, denk-, spreek-, beslis- en oordeelsvermogen.
En vanwege het gebrek aan concreet bewijs om het denkbeeld van de aapmens te ondersteunen, een denkbeeld dat voortdurend door de media en de evolutionistische academische kringen wordt meegegeven. Maar de wetenschappers laten zich hierdoor niet tegenhouden, nee hoor. Waarom op zoek gaan naar de missing link, als je er ook een kan maken. De Piltdown mens is een voorbeeld van deze methode. Een kaak van een orang-oetan en een menselijke schedel!! En laten we de Nebraska-mens niet vergeten. Niets meer dan een tand van een uitgestorven varken.
Ten einde raad begonnen de evolutionisten te zoeken naar levende overgangsschakels, een van de wreedste hiervan is het verhaalvan de pygmee Ota Benga. Deze werd namelijk door een onderzoeker in Congo gevangen genomen. Hij had een vrouw en kinderen en geketend en opgesloten in een kooi, zoals een beest, werd hij naar de VS meegenomen, waar de wetenschappers hem aan het publiek toonden in de St. Louis World Fair, tezamen met allerlei soorten apen en zij introduceerden hem als ‘de overgangsschakel die het dichtst bij de mens staat’. Na jarenlang gevangenschap en een behandeling als een beest, pleegde Ota Benga uiteindelijk zelfmoord.
De evolutietheorie probeert geen verklaring te geven over het ontstaan van het leven. Het probeert alleen enigszins de opeenvolgende stadia te verklaren. Want wetenschap zonder geloof/geweten is de zelfmoord van de ziel.
Abiogenese daarentegen is de wetenschap die zich bezighoudt met de oorsprong van het leven. Een charlatan van een Stanley Miller heeft in het verleden gefraudeert met onderzoeken door de oorspronkelijk oersoep aan te passen met ammoniak. Uit het onderzoek zijn vervolgens alleen evenredige linksdraaiend aminozuren als rechtsdraaiend. En dit allemaal om te bewijzen dat de Big Bang een puur toevallige gebeurtenis is geweest.
Hoe verdwaald kan je zijn om alle tekenen van God te ontkennen?
De werkelijkheid is helder en duidelijk. Al het leven is het resultaat van een volmaakt ontwerp van een superieure schepping. Die Schepper is Allah. Een andere uitleg van het ontstaan van leven spreekt zichzelf automatisch tegen en doet de principes van de redelijkheid geweld aan.
Toestand ongelovige
Zij hebben harten, waarmee zij niet begrijpen, zij hebben ogen waarmee zij niet zien en zij hebben oren waarmee zij niet horen. Zij zijn als vee, nee nog erger dan dat, zij zijn de achtelozen! (Soera al-Araf:179)
Op de Dag dat Hij jullie zal roepen en jullie zullen antwoorden met lofprijzing
en gehoorzaamheid en jullie zullen denken dat jullie (in deze wereld) maar een
korte tijd hebben verbleven! (Soera Al-Isra:52)
Hij zal zeggen: “Hoeveel jaren zijn jullie op aarde gebleven?” Zij zullen zeggen:
“Wij bleven een dag of een deel van een dag. Vraag het aan degenen die
het bijhielden.” Hij zal zeggen: “Jullie zijn slechts kort gebleven – als jullie dat
maar wisten!
(Soera Al-Moeminoen:112-4)